Ετικέτες

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Περί του Ελ Σανταΐ, ονόματος του θεού της Παλαιάς Διαθήκης.

 Yπό Γεωργίου – Μιχαήλ Δ. Καραχάλιου.


Ελ Σανταΐ ( אל שדי‎ ) Είναι ένα από τα εβραϊκά ονόματα του Θεού, το οποίο σημαίνει Θεός Παντοδύναμος (אל =Ελ = Θεός. שדי = Σανταΐ = Παντοδύναμος ). Το όνομα αυτό έχει ως τόπο αρχικής προέλευσης την αρχαία Μεσοποταμία, όπου σημαίνει «Θεός των ορέων» και αναφέρεται σε ένα μεσοποταμιακό Θεό, ο οποίος δεσπόζει σε ένα «Ιερό Όρος» ( Stephen L. Harris, Understanding the Bible, Palo Alto, Mayfield 1985 ). Η σημασία του Ιερού Όρους για την αρχαία Μεσοποταμία είναι ανάλογη με εκείνη του Ολύμπου για την αρχαία Ελλάδα ( έδρα του Διός και του Πανθέου του) ή και του ιερού βράχου της Ακροπόλεως των Αθηνών, επί του οποίου λατρευόταν η Αθηνά, η Παντοδύναμη Κόρη του Διός, η οποία , μόνη αυτή, είχε το δικαίωμα να κρατά τους κεραυνούς του Πατέρα της. Η Αθηνά είναι η Ελληνική έκφραση της σανσκριτικής θεότητας Ατχαρβάν, η οποία είναι κόρη του Βαρούνα και προσωποποίηση της αστραπής ( James Darmesteter, Ormand et Ahriman, σελίς 55 ). Υπό αυτό το θρησκειολογικό πρίσμα εξεταζόμενος ο Ελ Σανταΐ δύναται να ταυτιστεί με τον Θεό που λατρευόταν επί του λόφου της πόλεως Σαλήμ από τον Βασιλέα – Ιερέα Μελχισεδέκ. Αλλά εδώ, πριν συνεχίσουμε, πρέπει να κάνουμε μια διευκρίνιση: Το όνομα Ελ Σανταΐ αναφέρεται στο εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης και στις σύγχρονες εκδόσεις της , όπως η New Jerusalem Bible (NJB) (Καθολική μετάφραση της Αγίας Γραφής, έκδοση του 1985 από τον Henry Wansbrough του αβαείου Ampleforth του Βορείου Γιορκσάιρ της Αγγλίας) και η New International Version (N JV) ( Έκδοση του Οίκου Zondervan, Grand Rapids, Michigan, USA, 1978). Στην μετάφραση των Ο’ ο Ελ Σανταΐ αναφέρεται με άλλους όρους, όπως θα δούμε στην συνέχεια της παρούσας σύντομης μελέτης. Όπου στα εδάφια που αναφέρουμε υπάρχει στο εβραϊκό κείμενο και στις σύγχρονες μεταφράσεις το όνομα Ελ Σανταΐ θα παραθέτουμε μετά το κείμενο των Ο’ και το κείμενο της New Jerusalem Bible (NJB). Καιρός όμως να επιστρέψουμε στην παρουσίαση του θέματος που εξετάζουμε. Ο δίκαιος Μελχισεδέκ (מלכי-צדק ), βασιλεύς της πόλεως Σαλήμ και ιερεύς του Θεού του Υψίστου, ο Οποίος έκτισε τον ουρανό και την γη, υποδέχτηκε τον Αβραάμ κατά την επιστροφή του από την νίκη του επί του Χοδολλομογόρ βασιλέως Αιλάμ και αφού του προσέφερε άρτους και οίνο, τον ευλόγησε εις το όνομα του Θεού του Υψίστου, ο Οποίος έκτισε τον ουρανό και την γη. Τότε ο Αβραάμ αναγνωρίζοντας την ανωτερότητα του Μελχισεδέκ ως ιερέως του Θεού του Υψίστου, ο Οποίος έκτισε τον ουρανό και την γη, του προσέφερε το ένα δέκατο από όλα τα λάφυρα που είχε λάβει μετά την νίκη του επί του Χοδολλομογόρ : «18 καὶ Μελχισεδὲκ βασιλεὺς Σαλὴμ ἐξήνεγκεν ἄρτους καὶ οἶνον· ἦν δὲ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου. 19 καὶ εὐλόγησε τὸν ῞Αβραμ καὶ εἶπεν· εὐλογημένος ῞Αβραμ τῷ Θεῷ τῷ ὑψίστῳ, ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 20 καὶ εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ ὕψιστος, ὃς παρέδωκε τοὺς ἐχθρούς σου ὑποχειρίους σοι. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ῞Αβραμ δεκάτην ἀπὸ πάντων» ( Γένεσις, 14, 18 - 20, κατά τους Ο’ ). Στο σημείο αυτό πρέπει να κάνουμε δύο παρατηρήσεις: 1ον. Ο Αβραάμ αναφέρεται στο πιο πάνω εδάφιο ως Άβραμ γιατί δεν έχει λάβει ακόμη την ευλογία του Θεού, η οποία υλοποιήθηκε με την μεταξύ του Θεού και Αβραάμ συναφθείσα διαθήκη. «ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ ῞Αβραμ ἐτῶν ἐνενηκονταεννέα, καὶ ὤφθη Κύριος τῷ ῞Αβραμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι ὁ Θεός σου· εὐαρέστει ἐνώπιον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτος, 2 καὶ θήσομαι τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ πληθυνῶ σε σφόδρα. 3 καὶ ἔπεσεν ῞Αβραμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ Θεὸς λέγων· 4 καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἡ διαθήκη μου μετὰ σοῦ, καὶ ἔσῃ πατὴρ πλήθους ἐθνῶν, 5 καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου ῞Αβραμ, ἀλλ᾿ ἔσται τὸ ὄνομά σου ῾Αβραάμ, ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε» ( Γένεσις, 17, 1 -5, κατά τους Ο’). 2ον. Ο Θεός ο Ύψιστος , ο Οποίος έκτισε τον ουρανό και την γη, ο υπηρετούμενος υπό του Μελχισεδέκ είναι ο Δημιουργός Θεός που αναφέρεται στην αρχή της Γένεσης (ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Γένεσις 1, 1, κατά τους Ο’). Αυτός ο Θεός είναι ο Μέγας Αρχιτέκτων Του Σύμπαντος της τεκτονικής παράδοσης και προς τον ιερέα του , τον Μελχισεδέκ έδωσε ο Αβραάμ το ένα δέκατο των λαφύρων του. Σε αυτό τον «δεκατισμό» προέβη ο Αβραάμ επειδή αναγνώρισε στον Θεό του Μελχισεδέκ τον δικό του Θεό Παντοδύναμο, τον Θεό του Όρους, τον Ελ Σανταΐ. Άρα ο Ελ Σανταΐ του Αβραάμ είναι ο Ύψιστος Θεός του Μελχισεδέκ και ο Δημιουργός της Γένεσης, ήτοι , ο Μέγας Αρχιτέκτων Του Σύμπαντος της τεκτονικής παράδοσης. Στο εδάφιο της Γένεσης που γίνετε αναφορά στην σύναψη της διαθήκης μεταξύ Θεού και Αβραάμ (Γένεσις, 17, 1 -5), στο εβραϊκό κείμενο και στην αγγλική έκδοση New Jerusalem Bible (NJB) μνημονεύεται ο Ελ Σανταΐ. Αυτό ακριβως το απόσπασμα της αγγλικής μετάφρασης παραθέτουμε στην συνέχεια:

1 When Abram was ninety-nine years old Yahweh appeared to him and said, 'I am El Shaddai. Live in my presence, be perfect,

2 and I shall grant a covenant between myself and you, and make you very numerous.

3 And Abram bowed to the ground. God spoke to him as follows,

4 'For my part, this is my covenant with you: you will become the father of many nations.

5 And you are no longer to be called Abram; your name is to be Abraham, for I am making you father of many nations. (NJB Genesis, 17, 1-5).

Αλλά αυτός ο θεός που προσδιορίστηκε ως «Ελ Σανταΐ» κατά την έξοδο από την Μεσοποταμία του Αβραάμ και του λαού, ενέργεια που είχε ως σκοπό την κατάκτηση της «γης της επαγγελίας», είναι ο ίδιος θεός που καθοδηγεί τον λαό του Ισραήλ υπό την ηγεσία του Μωυσή στην έξοδό του από την Αίγυπτο. «2 ᾿Ελάλησε δὲ ὁ Θεὸς πρὸς Μωυσῆν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐγὼ Κύριος· 3 καὶ ὤφθην πρὸς ῾Αβραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακώβ, Θεὸς ὢν αὐτῶν, καὶ τὸ ὄνομά μου Κύριος οὐκ ἐδήλωσα αὐτοῖς· 4 καὶ ἔστησα τὴν διαθήκην μου πρὸς αὐτοὺς ὥστε δοῦναι αὐτοῖς τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, τὴν γῆν, ἣν παρῳκήκασιν, ἐν ᾗ καὶ παρῴκησαν ἐπ᾿ αὐτῆς» ( Έξοδος, 6, 2 – 4, κατά τους Ο’). Ακριβώς σε αυτό το σημείο της διήγησης της Εξόδου έχουμε στο εβραϊκό κείμενο και στην μετάφραση της New Jerusalem Bible (NJB) αναφορά στον Ελ Σανταΐ, όπως θα δούμε στην συνέχεια από την παράθεση του σχετικού αγγλικού κειμένου:

2 God spoke to Moses and said to him, 'I am Yahweh.

3 To Abraham,Isaac and Jacob I appeared as El Shaddai, but I did not make my name Yahweh known to them.

4 I also made my covenant with them to give them the land of Canaan, the country in which they were living as aliens (NJB Exodus, 6, 2-4).

Σε αυτό το εδάφιο της Εξόδου βλέπουμε πως ο Θεός Αβραάμ, ο Ελ Σανταΐ , ο θεός της εξόδου από την Μεσοποταμία είναι και ο θεός του Μωυσή, ο θεός της εξόδου από την Αίγυπτο, είναι ο θεός του Πεσάχ, της διέλευσης των Εβραίων από την Ερυθρά Θάλασσα και επομένως ο αποκαλυφθείς θεός επί του όρους Σινά, ο Οποίος παρέδωσε τις Δέκα Εντολές προς τον Μωυσή, ο θεός Ιεχωβά. Άρα ο Ελ Σανταΐ τελικά ταυτίζεται προς τον Ιεχωβά του όρους Σινά.

Το όνομα Ελ Σανταΐ ερμηνεύεται από κάποιους ως Θεός Παντοδύναμος ( God Almighty) και ίσως αυτή να είναι η εντύπωση που δημιουργήθηκε στην θρησκευτική συνείδηση των Εβραίων, η σύγχρονη όμως έρευνα μας οδηγεί αλλού. Στην λύση του προβλήματος της ερμηνείας του ονόματος Ελ Σανταΐ η αρχαιολογία έχει τον πρώτο λόγο: Στις όχθες του ποταμού Ευφράτη, στην βόρεια Συρία, κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού ( περίπου κατά την εποχή που έγινε η άλωση της Τροίας, γύρω στο 1250 π. Χ.) υπήρχε μια πόλη του βασιλείου των Αμορραίων που ονομαζόταν Σανταΐ. Σήμερα ο λόφος, επάνω στον οποίο βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Σανταΐ, λέγεται Tel eth – Thadyen. Ο όρος «Thadyen» είναι ο σύγχρονη αραβική απόδοση της αυθεντικής αρχαίας ονομασίας «Σανταΐ», που είναι λέξη της δυτικής Σημιτικής διαλέκτου , την οποία μιλούσαν οι Αμορραίοι κάτοικοι της περιοχής. Επομένως ,Ελμ Σανταΐ σημαίνει « Θεός της πόλης Σανταΐ», δηλαδή ο Θεός του ιερού της πόλης, ο πολιούχος και «σωσίπολις» ( ο Σωτήρας της πόλης ) θεός, ο οποίος λατρευόταν, όπως όλοι οι πολιούχοι και σωσιπόλιδες θεοί εντός του ιερού της ακρόπολης της πόλης που προστάτευε, όπως π. χ. η Αθηνά που ως πολιούχος των Αθηνών είχε τον ναό της επάνω στην Ακρόπολη, που ήταν το τελευταίο οχυρό της άμυνας της πόλης. Αυτός λοιπόν ο θεός της πόλης Σανταΐ είναι ο θεός που συνδέθηκε με την περί τον Αβραάμ Ιουδαϊκή παράδοση της Γένεσης και το όνομά του είναι βορειοσημιτικής προέλευσης ( δες σχετικά και Stephen L. Harris, όπου παραπάνω ). Από τα παραπάνω καθίσταται πασιφανές ότι το όνομα Ελ Σανταΐ προέρχεται από την γλώσσα των Αμορραίων που είναι μια αρχαία φυλή, που κατάγεται από τον Αμορραίο, γιο του Χαναάν (Γένεση 10:16), και μία από τις επτά φυλές των οπίων τη γη έδωσε ο Θεός στο λαό Ισραήλ (Δευτερονόμιο 7:1). Προέρχονταν από τη μέση περιοχή του ποταμού Ευφράτη. Επί εποχής Αβραάμ κατοικούσαν στα βουνά δυτικά της Νεκράς θάλασσας, στην Ασασών-θαμάρ (Γένεση 14:7), κοντά στη Χεβρών. Αργότερα κατέλαβαν μια μεγάλη περιοχή από το Μωάβ, ανατολικά του Ιορδάνη (Αριθμοί 21:26,30). Ήταν νομαδικός λαός.

Ο Μωυσής νικώντας τους βασιλείς των Αμορραίων, Σηών (Αριθμοί 21:21) και Ωγ (Δευτερονόμιο 3:8-10), κυρίεψε τη χώρα τους, και ο Ιησούς του Ναυή μοίρασε, τη μεν περιοχή της μίας πλευράς του ποταμού Ιορδάνη στη φυλή Ιούδα, τη δε άλλη πλευρά στις φυλές Ρουβήν και Γαδ. Μετά την κατάκτηση της Χαναάν από τους Ισραηλίτες, οι Αμορραίοι, που παρέμειναν εκεί απορροφήθηκαν σταδιακά (Α' Σαμουήλ 7:14). Από τότε και μετά στην Αγία Γραφή η λέξη Αμορραίοι είναι συνώνυμη με τους Χαναναίους (Αμώς 2:9). Η Αγία Γραφή δίνει αρκετές πληροφορίες για τους Αμορραίους: Ήταν ασεβείς, άνομοι (Γένεση 15:16) και ειδωλολάτρες (Ιησούς του Ναυή 24:15). Κυβερνήθηκαν από βασιλείς (Ιησούς του Ναυή 5:1, 9:10), οι οποίοι ήταν μεγάλοι και δυνατοί (Αμώς 2:9). Είχαν πολλές και ισχυρές πόλεις (Αριθμοί 32:17,33), οι ίδιοι ήταν δυνατοί, με μεγάλο ανάστημα (Αμώς 2:9). Την εποχή του Σαμουήλ είχαν ειρήνη με το Ισραήλ (Α' Σαμουήλ 7:14). Υποδουλώθηκαν την εποχή του Σολομώντα (Α' Βασιλέων 9:20,21). Οι βασιλείς τους καθαιρέθηκαν και σφάχτηκαν (Ιησούς του Ναυή 10:24-27). Αυτοί είναι οι Αμορραίοι από τους οποίους έλαβαν οι Εβραίοι μια από τις πολλές ονομασίες του Θεού που εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη.

Παραπλήσια με τα παραπάνω περί της προέλευσης του ονόματος του Ελ Σανταΐ είναι και τα όσα υποστηρίζει ο βιβλικός αρχαιολόγος William Foxwell Albright (Μάϊος 24, 1891 – Σεπτέμβριος 19, 1971) στην θεωρία του: Σύμφωνα με την θεωρία του Albright η λέξη «Σανταΐ» προέρχεται από την ακκαδική λέξεις «shadϋ» που σημαίνει «βουνό» και «shaddā`ϋ» ή «shaddϋ`a» που σημαίνει « κάτοικος του βουνού, βουνίσιος» και είναι όνομα. της γλώσσας των Αμορραίων. Κατά τον Albright, ο θεός Ελ Σανταΐ κατοικεί σε ένα μυθικό ιερό βουνό, κάτι που είναι συνηθισμένο σε πολλές θρησκείες ( Π. χ. Ζευς στον Όλυμπο, Αθηνά στην Ακρόπολη, ο Θεός του Μελχισεδέκ πάνω στον λόφο της Σαλήμ). Από την διάδοση της λατρείας αυτού του θεϊκού κατοίκου του ιερού βουνού εισήλθε και ο σχετικός προσδιοριστικός περί του θεού αυτού όρος «Ελ Σανταΐ», Θεός του Βουνού, στην γλώσσα και την θρησκεία των Εβραίων και έγινε ένα από τα πολλά ονόματα του Ενός και Μοναδικού Θεού τους.

Μελχισεδέκ βασιλεύς Σαλήμ ιερεύς του Θεού του Υψίστου.

Υπό Γεωργίου – Μιχαήλ Δ. Καραχάλιου.
Rubens, Η συνάντηση του Αβραάμ με τον Μελχισεδέκ.

1. Εισαγωγικά.

Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ο Μελχισεδέκ ως βασιλεύς της πόλεως Σαλήμ ( είναι η προδαυιδιδική ονομασία της Ιερουσαλήμ ) και συγχρόνως ως ιερεύς του Θεού του Υψίστου. Ο Μελχισεδέκ υποδέχτηκε τον Αβραάμ κατά την επιστροφή του από την νικηφόρο εκστρατεία του κατά του βασιλιά των Ελαμιτών Χοδολλογομόρ και του προσέφερε «άρτον και οίνον», έλαβε δε παρά του Αβραάμ την δεκάτη από όλα τα λάφυρά του. Η γενεαλογία του Μελχισεδέκ μας είναι άγνωστη, θεωρείται ως τύπος του Μεσσίου, επειδή έχει τεθεί υπεράνω του Αβραάμ αφού έλαβε από αυτόν την δεκάτη των λαφύρων του. Σε ενίσχυση της θεωρίας αυτής έρχεται η φράση του ΡΘ’ (109) ψαλμού, που ομιλεί περί του μέλλοντος Μεσσίου: « Συ ει ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ».
Στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα ο Μελχισεδέκ γράφεται מַלְכִּי־צֶדֶק (φωνηεντισμένα) και προφέρεται melech-i-tzédek, το οποίο σημαίνει : βασιλιάς μου είναι η δικαιοσύνη.
Είναι επόμενο όποιος φέρει ένα τέτοιο όνομα να θεωρείται και να είναι δίκαιος. Έτσι ο βασιλιάς της Σαλήμ έμεινε στην ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης γνωστός με τον χαρακτηρισμό «δίκαιος Μελχισεδέκ».


2. Η αναφορά της Παλαιάς διαθήκης στον Μελχισεδέκ.

Στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται αναφορά στον Μελχισεδέκ σε δύο σημεία, στην Γένεση ( 14, 18 – 20 ) και στον Ψαλμό ΡΘ’, 4 (ΡΙ’, 4 κατά την παράλληλη έκδοση εβραϊκού και αγγλικού κειμένου της Jewish Publication Society's 1917).

2.1. Αναφορά της Γένέσης (14,18 – 20).

Στο εδάφιο της Γένεσης (14, 18 – 20) γίνεται λόγος για τον Μελχισεδέκ τον βασιλιά της πόλεως Σαλήμ και ιερέα του Θεού του Υψίστου ο οποίος υποδέχτηκε τον Αβραάμ κατά την επιστροφή του από την νίκη του επί του Χοδολλομογόρ βασιλέως Ελάμ και αφού του προσέφερε άρτους και οίνο, τον ευλόγησε εις το όνομα του Θεού του Υψίστου, ο Οποίος έκτισε τον ουρανό και την γη. Τότε ο Αβραάμ αναγνωρίζοντας την ανωτερότητα του Μελχισεδέκ ως ιερέως του Θεού του Υψίστου, ο Οποίος έκτισε τον ουρανό και την γη, του προσέφερε το ένα δέκατο από όλα τα λάφυρα που είχε λάβει μετά την νίκη του επί του Χοδολλομογόρ. Το σχετικό εδάφιο της Γένεσης στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο είναι το ακόλουθο:

יח וּמַלְכִּי-צֶדֶק מֶלֶךְ שָׁלֵם, הוֹצִיא לֶחֶם וָיָיִן; וְהוּא כֹהֵן, לְאֵל עֶלְיוֹן. 18

יט וַיְבָרְכֵהוּ, וַיֹּאמַר: בָּרוּךְ אַבְרָם לְאֵל עֶלְיוֹן, קֹנֵה שָׁמַיִם וָאָרֶץ. 19

כ וּבָרוּךְ אֵל עֶלְיוֹן, אֲשֶׁר-מִגֵּן צָרֶיךָ בְּיָדֶךָ; וַיִּתֶּן-לוֹ מַעֲשֵׂר, מִכֹּל. 20

Η κλασσική μετάφραση στα ελληνικά από τους Ο’ του παραπάνω κειμένου είναι η ακόλουθη:

18 καὶ Μελχισεδὲκ βασιλεὺς Σαλὴμ ἐξήνεγκεν ἄρτους καὶ οἶνον· ἦν δὲ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου.

19 καὶ εὐλόγησε τὸν ῞Αβραμ καὶ εἶπεν· εὐλογημένος ῞Αβραμ τῷ Θεῷ τῷ ὑψίστῳ, ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.

20 καὶ εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ ὕψιστος, ὃς παρέδωκε τοὺς ἐχθρούς σου ὑποχειρίους σοι. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ῞Αβραμ δεκάτην ἀπὸ πάντων.

Η μετάφραση του ίδιου κειμένου στην αγγλικά από τον εκδοτικό οίκο Jewish Publication Society's του έτους 1917 είναι η ακόλουθη:

18 And Melchizedek king of Salem brought forth bread and wine; and he was priest of God the Most High.

19 And he blessed him, and said: 'Blessed be Abram of God Most High, Maker of heaven and earth;

20 and blessed be God the Most High, who hath delivered thine enemies into thy hand.' And he gave him a tenth of all.


2.2. Η αναφορά του Ψαλμού ΡΘ’, 4 (ΡΙ’, 4 κατά την παράλληλη έκδοση εβραϊκού και αγγλικού κειμένου της Jewish Publication Society's – J P S- του έτους 1917) στον Μελχισεδέκ.

Ο 4ος στίχος του Ψαλμού ΡΘ’ (109ου) ή ΡΙ’ (110ου κατά την έκδοση J P S 1917) αναφέρεται στον μέλλοντα Μεσσία, για τον ποίο λέγει ότι θα είναι ιερεύς κατά την τάξη Μελχισεδέκ.

Το πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο του χαρακτηριστικού αυτού στίχου για τον Μεσσία έχει ως εξής:

ד נִשְׁבַּע יְהוָה, וְלֹא יִנָּחֵם-- אַתָּה-כֹהֵן לְעוֹלָם; 4

עַל-דִּבְרָתִי, מַלְכִּי-צֶדֶק.

Η κλασσική μετάφραση των Ο’ του παραπάνω στίχου είναι η ακόλουθη:

4 ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

Τέλος, η μετάφραση του ίδιου κειμένου στην αγγλικά από τον εκδοτικό οίκο Jewish Publication Society's του έτους 1917 είναι η ακόλουθη:

4 The LORD hath sworn, and will not repent: «Thou art a priest for ever after the manner of Melchizedek.».


3. Η αναφορά των χειρογράφων της Νεκράς Θαλάσσης στον Μελχισεδέκ.

Στην θεολογική γραμματεία των χειρογράφων των που βρέθηκαν στα σπήλαια της κοινότητας των Εσσαίων στην έρημο του Κουμράν (Khirbet Qumran), στην Νεκρά Θάλασσα, έχουν δύο αναφορές στον Μελχισεδέκ. Η πρώτη αναφορά γίνεται στο χειρόγραφο 1Q Gen. Ap. και πρόκειται περί απόκρυφης εκδοχής της Γένεσης. Η δεύτερη αναφορά γίνεται στο χειρόγραφο 11Q Melch. (11Q13) και πρόκειται περί εσχατολογικού κειμένου.

3.1. Η αναφορά του χειρόγραφο 1Q Gen. Ap. στον Μελχισεδέκ.

Στο σπήλαιο υπ’ αριθμόν 1 (1Q) στην έρημο του Κουμράν ( Δυτική όχθη του Ιορδάνη προς την Νεκρά Θάλασσα ) έχει βρεθεί το χειρόγραφο 1QGen.Ap. Στο χειρόγραφο αυτό είναι καταγεγραμμένη μια απόκρυφης εκδοχής της Γένεσης ( Γεωργίου Στεφ. Γρατσέα, Στοιχεία εισαγωγής εις τα χειρόγραφα της Νεκράς Θαλάσσης, σελίδα 53, Αθήναι 1974). Το χειρόγραφο αυτό ανήκε αρχικά στον Σύρο μητροπολίτη Αθανάσιο Γεσούε Σαμουήλ και είναι γραμμένο στα αραμαϊκά. Στην στήλη ΧΧΙΙ (22) του χειρογράφου αυτού αναφέρονται τα γεγονότα του πολένου και της νίκης του Αββραάμ επί του Chedorlaomer, βασιλιά του Elam. Στους στίχους 14-17 της στήλης ΧΧΙΙ του 1Q Gen.Ap. γίνεται λόγος για την υποδοχή του Αβραάμ από τον Μελχισεδέκ. Το κείμενο της ελληνικής μετάφρασης των στίχων 14-17 έχει ως εξής: «Τότε ο Μελχισεδέκ βασιλιάς της Salem έφερε τροφή και πιόμα στον Αβραάμ και σε όλους τους άνδρες που ήταν μαζί του: τότε αυτός ήταν ο ιερέας του Υψίστου Θεού. Ευλόγησε τον Αβραάμ και είπε: Ευλογημένος να είναι ο Αβραάμ από τον Ύψιστο Θεό, Κύριο του ουρανού και της γης! Και ευλογημένος να είναι ο Ύψιστος Θεός που παρέδωσε αυτούς που σε μισούν στα χέρια σου! Και ο Αβραάμ του έδωκε τη δεκάτη από όλα τα υπάρχοντα του βασιλέα του Elam και των συμμάχων του ( Τα χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας, επιμέλεια Σ. Αγουρίδη – Γ. Γρατσέα, σελίδα 214, Κέντρο Βιβλικών Μελετών Άρτος Ζωής, Αθήνα 1988). Το κείμενο αυτό είναι σχεδόν πανομοιότυπο με το σχετικό χωρίο της Παλαιάς Διαθήκης (Γένεσις, 14, 18-20) που είδαμε πιο πάνω.


3.2. Η αναφορά του χειρογράφου 11Q Melch. (11Q13) στον Μελχισεδέκ.

Η Gnostic Society Library (www.gnosis.org ) αποδίδει στο σπήλαιο 11 (11Q) της ερήμου του Κουμράν την ύπαρξη του χειρογράφου 11Q Melch. (11Q13) και δημοσιεύει στον ιστόχωρό της την αγγλική μετάφραση του εν λόγω χειρογράφου. Ο κατάλογος των χειρογράφων της Νεκρής Θάλασσας που παραθέτει ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών αείμνηστος Γεώργιος Στ. Γρατσέας στο σύγγραμμά του «Στοιχεία εισαγωγής εις τα χειρόγραφα της Νεκράς Θαλάσσης» (Αθήναι 1974) δεν αναφέρει την ύπαρξη του χειρογράφου 11Q Melch. (11Q13) ( όπου παραπάνω, σελίδες 62-63). Ενδεχομένως την εποχή που γράφτηκε το σύγγραμμα αυτό να μην είχε έρθει σε γνώση της επιστημονικής κοινότητας η ύπαρξη του χειρογράφου. Ίσως να βρισκόταν στην κατοχή κάποιων Βεδουΐνων της περιοχής, οι οποίοι το έθεσαν αργότερα σε κυκλοφορία. Ο γράφων, πάντως, διατηρεί μια επιφυλακτικότητα σχετικά με την γνησιότητα του κειμένου, το οποίο καταχωρεί αυτούσιο όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του ιστοχώρου της Gnostic Society Library (http://www.gnosis.org/library/commelc.htm)

Το σχετικό κείμενο έχει ως ακολούθως:


THE GNOSTIC SOCIETY LIBRARY.


DEAD SEA SCROLLS TEXTS.


The Coming of Melchizedek.


11Q13


Col.2


(...) And concerning what Scripture says, "In this year of Jubilee you shall return, everyone f you, to your property" (Lev. 25;13) And what is also written; "And this is the manner of the remission; every creditor shall remit the claim that is held against a neighbor, not exacting it of a neighbor who is a member of the community, because God's remission has been proclaimed" (Deut.15;2) the interpretation is that it applies to the Last Days and concerns the captives, just as Isaiah said: "To proclaim the Jubilee to the captives" (Isa. 61;1) (...) just as (...) and from the inheritance of Melchizedek, for (... Melchizedek) , who will return them to what is rightfully theirs. He will proclaim to them the Jubilee, thereby releasing them from the debt of all their sins. He shall proclaim this decree in the first week of the jubilee period that follows nine jubilee periods.


Then the "Day of Atonement" shall follow after the tenth jubilee period, when he shall atone for all the Sons of Light, and the people who are predestined to Melchizedek. (...) upon them (...) For this is the time decreed for the "Year of Melchizedek`s favor", and by his might he will judge God's holy ones and so establish a righteous kingdom, as it is written about him in the Songs of David ; "A godlike being has taken his place in the council of God; in the midst of divine beings he holds judgement"


(Ps. 82;1). Scripture also says about him ; "Over it take your seat in the highest heaven; A divine being will judge the peoples" (Ps. 7;7-8) Concerning what scripture says; "How long will you judge unjustly, and show partiality with the wicked? Selah" (Ps. 82;2) ,the interpretation applies to Belial and the spirits predestined to him, because all of them have rebelled, turning from God's precepts and so becoming utterly wicked. Therefore Melchizedek will thoroughly prosecute the vengeance required by God's statutes. Also, he will deliver all the captives from the power of Belial, and from the power of all the spirits destined to him. Allied with him will be all the "righteous divine beings"(Isa. 61;3).


(The ...) is that whi(ch ...all) the divine beings. The visitation is the Day of Salvation that He has decreed through Isaiah the prophet concerning all the captives, inasmuch as Scripture says, "How beautiful upon the mountains are the feet of the messenger who announces peace, who brings good news, who announces salvation, who says to Zion "Your divine being reigns"." (Isa. 52;7) This scriptures interpretation : "the mountains" are the prophets, they who were sent to proclaim God's truth and to prophesy to all Israel. "The messengers" is the Anointed of the spirit, of whom Daniel spoke; "After the sixty-two weeks, an Anointed shall be cut off" (Dan. 9;26) The "messenger who brings good news, who announces Salvation" is the one of whom it is written; "to proclaim the year of the LORD`s favor, the day of the vengeance of our God; to comfort all who mourn" (Isa. 61;2)


This scripture's interpretation: he is to instruct them about all the periods of history for eternity (... and in the statutes) of the truth. (...) (.... dominion) that passes from Belial and returns to the Sons of Light (....) (...) by the judgment of God, just as t is written concerning him; "who says to Zion "Your divine being reigns" (Isa. 52;7) "Zion" is the congregation of all the sons of righteousness, who uphold the covenant and turn from walking in the way of the people. "Your divine being" is Melchizedek, who will deliver them from the power of Belial. Concerning what scripture says, "Then you shall have the trumpet sounded loud; in the seventh month . . . " (Lev. 25;9).

Το χειρόγραφο11Q13 (11QMelch) είναι ένα σπάραγμα, σώζεται μόνο η δεύτερη στήλη του κειμένου, το οποίο χρονολογείται κατά το τέλος του 2ου με αρχή του 1ου π. Χ. αιώνα. Είναι ένα εσχατολογικό κείμενο, σύμφωνα με το οποίο η έλευση του Μελχισεδέκ θα εξαγγείλει την ημέρα της «Εξιλέωσης» και θα εξιλεώσει όσους είναι προκαθορισμένοι για να εξιλεωθούν και θα κρίνει όλους τους λαούς (Wise, Abegg, Cook (1996). The Dead Sea Scrolls: a New Translation). Εδώ έχουμε μια εσχατολογία μιας προκαθορισμένης εξιλέωσης, που ο γράφων την θεωρεί, αν ισχύει, ως ψόγο για την ηθική του Θεού, οποίος προκαθορίζει, άραγε με ποια κριτήρια, την εξιλέωση του ενός και την μη εξιλέωση του άλλου. Βεβαίως σε όσους αποδέχονται την δογματική αυτή δεν έχει κύρος η διδασκαλία του Χριστού, ο οποίος δίδαξε αργότερα από την συγγραφή του χειρογράφου 11Q13 (11QMelch), αλλά και για την βιβλική διδασκαλία ο προκαθορισμός όσων θα μετάσχουν στην εξιλέωση είναι σκάνδαλο. Δεν μιλάμε για πρόγνωση, αλλά για προκαθορισμό. Ευθείς εξ αρχής κάποια ανθρώπινα πλάσματα είναι προκαθορισμένο να μην εξιλεωθούν, δηλαδή να μην τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες που σαν άνθρωποι διέπραξαν, έστω και αν μετανόησαν, έστω και αν επανόρθωσαν! Για αυτόν που συνέταξε το κείμενο του χειρογράφου11Q13 (11QMelch), αν αυτό είναι γνήσιο, τον κύριο ρόλο στο θέμα της εξιλέωσης δεν τον παίζει η ελευθέρα βούληση, αλλά ο προκαθορισμός. Δηλαδή το Υπέρτατο Ον κατά την δημιουργία άλλους έπλασε προς εξιλέωση και άλλους όχι.

Το κείμενο του χειρογράφου11Q13 (11QMelch), όπως αυτό παρουσιάζεται από την Gnostic Society Library είναι μια συρραφή βιβλικών χωρίων από το Λευιτικό, το Δευτερονόμιο, τον Ησαΐα και τον Δανιήλ. Αν είναι το κείμενο αυτό γνήσιο, θα πρέπει να ερευνηθεί η θρησκευτική κοινότητα που το αποδεχόταν ως θεόπνευστο, επειδή αυτή δεν θα μπορούσε να είναι η εσσαϊκή, όπως την γνωρίζουμε.

4.Αναφορά του 2ου βιβλίου του Ενώχ στον Μελχισεδέκ.

Κατά τον 1ο μ. Χ. αιώνα εμφανίστηκε στην απόκρυφη γραμματεία ένα κείμενο που αναφέρεται στον βιβλικό Ενώχ και τα όσα του αποκαλύφθηκαν από τον Θεό και τους Αγγέλους. Το κείμενο αυτό αποκαλείται «Βιβλίο του Ενώχ» ή απλά «Ενώχ». Σήμερα το κείμενο του Ενώχ σώζεται στα ελληνικά μόνο κατά τα 38 κεφάλαια αυτού, ενώ στην πλήρη μορφή του σώζεται στην αιθιοπική γλώσσα και στην σλαβονική. Το αιθιοπικό κείμενο του Ενώχ καλείται «Ενώχ Α’» και το σλαβονικό κείμενο «Ενώχ Β’». Ο Ενώχ Α’ και ο Ενώχ Β’ είναι παραλλαγές του ελληνικού κειμένου, που χρονολογείται από τον 1ο αιώνα μ. Χ., αλλά μεταξύ τους έχουν πολλές διαφορές ( Περί του κειμένου του Ενώχ δες: Harry Alan Hahne (2006). Corruption and Redemption of Creation: the Natural World in Romans 8.19-22. Jewish Apocalyptic Literature, σελ.. 83. Γρηγορίου Κατσαρέα, Βιβλίον του Ενώχ, εισαγωγή, σελίδες 7-63, Εκδόσεις Σπανός, Αθήναι, Σάββα Χρ. Αγουρίδου, Τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης, τόμος Β’, σελίδες 443 – 448, Αθήναι 1985).

Το σλαβονικό κείμενο του Ενώχ , ο Ενώχ Β’ ή «Βιβλίο των μυστικών του Ενώχ» στα κεφάλαια 71 και 72 μας παρουσιάζει μια διήγηση περί του Μελχισεδέκ λίαν ενδιαφέρουσα. Κατά την διήγηση αυτή ο Μελχισεδέκ ήταν γιος της Σοπανείμ, συζύγου του Νηρ, που ήταν ιερέας και αδελφός του Νώε. Η Σοπανείμ ήταν μεγάλη στην ηλικία και στείρα αλλά συνέλαβε κατά τις τελευταίες μέρες της ζωής της με την επέμβαση του Θεού ένα παιδί, το οποίο γεννήθηκε μετά τον θάνατό της και αφού ντύθηκε άρχισε να δοξολογεί τον Θεό. Το παιδί αυτό ήταν ο ιερέας Μελχισεδέκ, απάτωρ εκ πατρός και αμήτωρ εκ μητρός, αφού γεννήθηκε μόνος του και εξήλθε από το σώμα της μητέρας του ενώ αυτή ήταν ήδη νεκρή. Ο Θεός αποκάλυψε στον Νηρ την θεία προέλευση της γέννησης του Μελχισεδέκ και τον ενημέρωσε ότι το παιδί αυτό θα μεταφερθεί στον κήπο της Εδέμ με την βοήθεια του αρχιστρατήγου Μιχαήλ ( κάποιοι κώδικες αναφέρουν τον Γαβριήλ). Έτσι ο Μελχισεδέκ είναι ο μόνος άνθρωπος που σώθηκε από τον κατακλυσμό χωρίς να έχει εισέλθει στην κιβωτό του Νώε. Η τελική αποκάλυψη του Θεού είναι ότι ο Μελχισεδέκ θα είναι ο κορυφαίος 12 ιερέων και κάποτε θα έλθει στον κόσμο ένας άλλος ιερέας, ο οποίος θα είναι και αυτός επικεφαλής 12 ιερέων , θα είναι ο μέγας αρχιερέας, ο Λόγος και η Δύναμη του Θεού (Η μετάφραση στα ελληνικά των κεφαλαίων 71 -72 του Ενώχ Β’ ή Σλαβονικού Ενώχ δημοσιεύεται από τον Σάββα Χρ. Αγουρίδη στο βιβλίο: Τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης, τόμος Β’, σελίδες 470 – 475, Αθήναι 1985). Προς διευκόλυνση των αναγνωστών της παρούσας μελέτης παρατίθεται στην συνέχεια μια on line αγγλική μετάφραση των κεφαλαίων 71 και 72 του Ενώχ Β’:

71


Behold, the wife of Nir, whose name was Sopanim, being sterile and never having at any time given birth to a child by Nir -


Sopanim was in the time of her old age and in the day of her death. She conceived in her womb, but Nir the priest had not slept with her. From the day that that The Lord had appointed him to conduct the liturgy in front of the face of the people.


When Sopanim saw her pregnancy, she was ashamed and embarrassed, and she hid herself during all the days until she gave birth. Not one of the people knew about it. When 282 days had been completed, and the day of birth had begun to approach, Nir remembered his wife, he called her to himself in his house, so that he might converse with her.


Sopanim came to Nir, her husband; and, behold, she was pregnant, and the day appointed for giving birth was drawing near. Nir saw her and became very ashamed. He said to her, "What is this that you have done, O wife? Why have you disgraced me in front of the face of these people? Now, depart from me and go where you began the disgrace of your womb, so that I might not defile my hand on account of you, and sin in front of The Face of The Lord."


Sopanim spoke to her husband, Nir, saying, "O my lord! Behold, it is the time of my old age, the day of my death has arrived. I do not understand how my menopause and the barrenness of my womb have been reversed." . Nir did not believe his wife, and for the second time he said to her, "Depart from me, or else I might assault you, and commit a sin in front of the face of The Lord."


And it came to pass, when Nir had spoken to his wife, Sopanim, that Sopanim fell down at Nir's feet and died. Nir was extremely distressed and said in his heart, "Could this have happened because of my word? And now, merciful is The Eternal Lord, because my hand was not upon her."


The archangel Gabriel appeared to Nir, and said to him, "Do not think that your wife Sopanim has died because of your error, but this child, which is to be born of her is a righteous fruit, and one whom I shall receive into paradise, so that you will not be the father of a gift of God."


Nir hurried and shut the door of his house. He went to Noah, his brother, and he reported to him everything that had happened in connection with his wife. Noah hurried to the room of his brother. The appearance of his brother's wife was in death and her womb was at the time of giving birth.


Noah said to Nir, "Don't let yourself be sorrowful, Nir, my brother! For The Lord today has covered up our scandal, in that nobody from the people knows this. Now let us go quickly and bury her, and The Lord will cover up the scandal of our shame." They placed Sopanim on the bed, wrapped her around with black garments, and shut the door. They dug a grave in secret.


When they had gone out toward the grave, a child came out from the dead Sopanim and sat on the bed at her side. Noah and Nir came in to bury Sopanim and they saw the child sitting beside the dead Sopanim, wiping his clothing. Noah and Nir were very terrified with a great fear, because the child was fully developed physically, he spoke with his lips and blessed The Lord.


Noah and Nir looked at him closely, saying, "This is from The Lord, my brother." And behold the badge of priesthood was on his chest, and it was glorious in appearance. Noah said to Nir, "Behold, God is renewing the priesthood from blood related to us, just as He pleases.."


Noah and Nir hurried and washed the child, they dressed him in the garments of the priesthood, and they gave him bread to eat and he ate it. And they called him Melchizedek .


Noah and Nir lifted up the body of Sopanim, divested her of the black garments, and washed her. They clothed her in exceptionally bright garments and built a grave for her. Noah, Nir, and Melchizedek came and they buried her publicly. Noah said to his brother Nir, "Look after this child in secret until the time, because people will become treacherous in all the earth, they will begin to turn away from God, and having become totally ignorant, and in some way when they see him, they will put him to death."


Then Noah went away to his own place, and behold, great lawlessness began to become abundant over all the earth in the days of Nir. And Nir began to worry excessively about the child saying, "What will I do with him?" And stretching out his hands toward heaven, Nir called out to The Lord, saying, "How miserable it is for me, Eternal Lord, that all lawlessness has begun to become abundant over all the earth in my days! And I realize how much nearer our end is, on account of the lawlessness of the people. And now, Lord, what is the vision about this child, and what is his destiny, or what will I do for him, so that he too will not be joined with us in this destruction?"


The Lord heeded Nir and appeared to him in a night vision. And He said to him, "Behold already, Nir, the great lawlessness which has come about on the earth, which I shall not tolerate anymore. Behold, I plan not to send down a great destruction onto the earth. But, concerning the child, do not worry, Nir; because I, in a short while, will send My archangel Gabriel. And he will take the child and put him in the paradise of Edem.


He will not perish along with those who must perish. As I have revealed it, Melchizedek will be My priest to all holy priests, I will sanctify him and I will establish him so that he will be the head of the priests of the future."


Nir arose from his sleep and blessed The Lord, Who had appeared to him saying:


Blessed be The Lord, The God of my fathers,


Who has not condemned my priesthood


and the priesthood of my fathers,


because by His Word, He has created a great priest


in the womb of Sopanim, my wife.


For I have no descendants.


So let this child take the place of my descendants and become as my


own son, and You will count him in the number of your servants."


"Therefore honor him together with your servants and great priests and me your servant, Nir. And behold, Melchizedek will be the head of priests in another generation. I know that great confusion has come and in confusion this generation will come to an end, and everyone will perish, except that Noah, my brother, will be preserved for procreation. From his tribe, there will arise numerous people, and Melchizedek will become the head of priests reigning over a royal people who serve You, O Lord."


72


It happened when the child had completed 40 days in Nir's tent, The Lord said to the archangel Gabriel, "Go down onto the earth to Nir the priest, and take the child Melchizedek, who is with him. Place him in the paradise of Edem for preservation. For the time is already approaching, and I will pour out all the water onto the earth, and everything that is on the earth will perish. And I will raise it up again, and Melchizedek will be the head of the priests in that generation." And Gabriel hurried, and came flying down when it was night, and Nir was sleeping on his bed that night. Gabriel appeared to him and said to him, "Thus says The Lord: 'Nir! Restore the child to me whom I entrusted to you.' "


Nir did not realize who was speaking to him and his heart was confused. And he said, "When the people find out about the child, then they will seize him and kill him, because the heart of these people are deceitful in front of The Face of The Lord." And he answered Gabriel and said, "The child is not with me, and I don't know who is speaking to me."


Gabriel answered him, "Do not be frightened, Nir! I am the archangel Gabriel. The Lord sent me and behold, I shall take your child today. I will go with him and I will place him in the paradise of Edem."


Nir remembered the first dream and believed it. He answered Gabriel, "Blessed be The Lord, who has sent you to me today! Now bless your servant Nir! Take the child and do to him all that has been said to you." And Gabriel took the child, Melchizedek on the same nught on his wings, and he placed him in the paradise of Edem. Nir got up in the morning, and he went into his tent and did not find the child. There was great joy and grief for Nir because had the child in place of a son.


( http://www.ueberallesforum.com/booksonemustread.html )


5. Η αναφορά της Καινής Διαθήκης στον Μελχισεδέκ.

Η αναφορά της Καινής διαθήκης περί του Μελχισεδέκ γίνεται μόνον στην προς Εβραίους επιστολή του αποστόλου Παύλου. Η αναφορά του αποστόλου Παύλου στον Μελχισεδέκ γίνεται 9 φορές μέσα στην προς Εβραίους Επιστολή και το κείμενο έχει ως εξής:

Στο κεφάλαιο Ε’ δύο φορές:

Α) 4 καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ ᾿Ααρών. 5 οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ' ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε·
6 καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

Β) 10 προσαγορευθεὶς ( ο Χριστός) ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

Στο κεφάλαιο ΣΤ’ μία φορά:

20 ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν ᾿Ιησοῦς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τὸν αἰῶνα.

Στο κεφάλαιο Ζ’ έξι φορές (από τον στίχο 1 μέχρι και τον στίχο 25):

Ζ´\ΟΥΤΟΣ γὰρ ὁ Μελχισεδέκ, βασιλεὺς Σαλήμ, ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ὁ συναντήσας ᾿Αβραὰμ ὑποστρέφοντι ἀπὸ τῆς κοπῆς τῶν βασιλέων καὶ εὐλογήσας αὐτόν, 2 ᾧ καὶ δεκάτην ἀπὸ πάντων ἐμέρισεν ᾿Αβραάμ, πρῶτον μὲν ἑρμηνευόμενος βασιλεὺς δικαιοσύνης, ἔπειτα δὲ καὶ βασιλεὺς Σαλήμ, ὅ ἐστι βασιλεὺς εἰρήνης, 3 ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων, ἀφωμοιωμένος δὲ τῷ υἱῷ τοῦ Θεοῦ, μένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκές. 4 Θεωρεῖτε δὲ πηλίκος οὗτος, ᾧ καὶ δεκάτην ᾿Αβραὰμ ἔδωκεν ἐκ τῶν ἀκροθινίων ὁ πατριάρχης. 5 καὶ οἱ μὲν ἐκ τῶν υἱῶν Λευῒ τὴν ἱερατείαν λαμβάνοντες ἐντολὴν ἔχουσιν ἀποδεκατοῦν τὸν λαὸν κατὰ τὸν νόμον, τοῦτ' ἔστι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν, καίπερ ἐξεληλυθότας ἐκ τῆς ὀσφύος ᾿Αβραάμ· 6 ὁ δὲ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ αὐτῶν δεδεκάτωκε τὸν ᾿Αβραάμ, καὶ τὸν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκε. 7 χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται. 8 καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ. 9 καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, διὰ ᾿Αβραὰμ καὶ Λευῒ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται· 10 ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήντησεν αὐτῷ ὁ Μελχισεδέκ. 11 Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν· ὁ λαὸς γὰρ ἐπ' αὐτῇ νενομοθέτητο· τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾿Ααρὼν λέγεσθαι; 12 μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. 13 ἐφ' ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ' ἧς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ. 14 πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ ᾿Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωϋσῆς ἐλάλησε. 15 Καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος, 16 ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολῆς σαρκικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου· 17 μαρτυρεῖ γὰρ ὅτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.
18 ἀθέτησις μὲν γὰρ γίνεται προαγούσης ἐντολῆς διὰ τὸ αὐτῆς ἀσθενὲς καὶ ἀνωφελές· 19 οὐδὲν γὰρ ἐτελείωσεν ὁ νόμος, ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείττονος ἐλπίδος, δι' ἧς ἐγγίζομεν τῷ Θεῷ. 20 καὶ καθ' ὅσον οὐ χωρὶς ὁρκωμοσίας· οἱ μὲν γὰρ χωρὶς ὁρκωμοσίας εἰσὶν ἱερεῖς γεγονότες, 21 ὁ δὲ μετὰ ὁρκωμοσίας διὰ τοῦ λέγοντος πρὸς αὐτόν· ὤμοσε Κύριος, καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ· 22 κατὰ τοσοῦτον κρείττονος διαθήκης γέγονεν ἔγγυος ᾿Ιησοῦς. 23 Καὶ οἱ μὲν πλείονές εἰσι γεγονότες ἱερεῖς διὰ τὸ θανάτῳ κωλύεσθαι παραμένειν· 24 ὁ δὲ διὰ τὸ μένειν αὐτὸν εἰς τὸν αἰῶνα ἀπαράβατον ἔχει τὴν ἱερωσύνην· 25 ὅθεν καὶ σῴζειν εἰς τὸ παντελὲς δύναται τοὺς προσερχομένους δι' αὐτοῦ τῷ Θεῷ, πάντοτε ζῶν εἰς τὸ ἐντυγχάνειν ὑπὲρ αὐτῶν.

Επειδή το τμήμα αυτό των στίχων 1 -15 του Ζ’ κεφαλαίου της προς Εβραίους Επιστολής του αποστόλου Παύλου θα τύχει περαιτέρω μελέτης στην συνέχεια, παραθέτουμε και την νεοελληνική μετάφραση του Νεοφύτου Βάμβα, η οποία έχει, σε ατονικό κείμενο, ως ακολούθως:

1Διοτι ουτος ο Μελχισεδεκ, βασιλευς Σαλημ, ιερευς του Θεου του Υψιστου, οστις συνηντησε τον Αβρααμ επιστρεφοντα απο της καταστροφης των βασιλεων και ηυλογησεν αυτον, 2εις ον ο Αβρααμ εχωρισε και δεκατον απο παντων των λαφυρων, οστις πρωτον μεν ερμηνευεται βασιλευς δικαιοσυνης, επειτα δε βασιλευς Σαλημ, το οποιον ειναι βασιλευς ειρηνης, 3απατωρ, αμητωρ, αγενεαλογητος, μη εχων μητε αρχην ημερων μητε τελος ζωης, αλλ' αφωμοιωμενος με τον Υιον του Θεου, μενει ιερευς παντοτε. 4Στοχασθητε δε ποσον μεγας ητο ουτος, εις ον ο Αβρααμ ο πατριαρχης εδωκε και δεκατον εκ των λαφυρων. 5Και οσοι μεν εκ των υιων του Λευι λαμβανουσι την ιερατειαν, εχουσιν εντολην να αποδεκατονωσι τον λαον κατα τον νομον, τουτεστι τους αδελφους αυτων, καιτοι εξελθοντας εκ της οσφυος του Αβρααμ· 6εκεινος δε οστις δεν εγενεαλογειτο εξ αυτων, εδεκατωσε τον Αβρααμ, και ηυλογησε τον εχοντα τας επαγγελιας· 7χωρις δε τινος αντιλογιας το μικροτερον ευλογειται υπο του μεγαλητερου. 8Και εδω μεν θνητοι ανθρωποι λαμβανουσι δεκατα, εκει δε λαμβανει ο μαρτυρουμενος οτι ζη. 9Και δια να ειπω ουτω, δια του Αβρααμ και ο Λευι, οστις ελαμβανε δεκατα, απεδεκατωθη. 10Διοτι εν τη οσφυι του πατρος αυτου ητο ετι, οτε συνηντησεν αυτον ο Μελχισεδεκ. 11Εαν λοιπον η τελειοτης υπηρχε δια Λευιτικης ιερωσυνης· διοτι ο λαος επ' αυτης ελαβε τον νομον· τις χρεια πλεον να εγερθη αλλος ιερευς κατα την ταξιν Μελχισεδεχ, και ουχι να λεγηται κατα την ταξιν Ααρων; 12Διοτι μετατιθεμενης της ιερωσυνης, εξ αναγκης και νομου μεταθεσις γινεται. 13Επειδη εκεινος, περι του οποιου λεγονται ταυτα, αλλης φυλης μετειχεν, εξ ης ουδεις επλησιασεν εις το θυσιαστηριον. 14Επειδη ειναι προδηλον οτι εξ Ιουδα ανετειλεν ο Κυριος ημων, εις την οποιαν φυλην ο Μωυσης ουδεν περι ιερωσυνης ελαλησε. 15Και περισσοτερον ετι καταδηλον ειναι, διοτι κατα την ομοιοτητα του Μελχισεδεκ εγειρεται αλλος ιερευς, 16οστις δεν εγεινε κατα νομον σαρκικης εντολης αλλα κατα δυναμιν ζωης ατελευτητου· 17διοτι μαρτυρει λεγων οτι Συ εισαι ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ. 18Διοτι αθετησις μεν γινεται της προηγουμενης εντολης δια το ασθενες και ανωφελες αυτης· 19επειδη ο νομος ουδεν εφερεν εις το τελειον, εγεινε δε επεισαγωγη ελπιδος καλητερας, δια της οποιας πλησιαζομεν εις τον Θεον. 20Και καθ' οσον δεν εγεινεν ιερευς χωρις ορκωμοσιας· 21διοτι εκεινοι εγειναν ιερεις χωρις ορκωμοσιας, ουτος δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον· Ωμοσε Κυριος, και δεν θελει μεταμεληθη· Συ εισαι ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ· 22κατα τοσουτον ανωτερας διαθηκης εγγυητης εγεινεν ο Ιησους. 23Και εκεινοι μεν εγειναν πολλοι ιερεις, επειδη ημποδιζοντο υπο του θανατου να παραμενωσιν· 24εκεινος ομως, επειδη μενει εις τον αιωνα, εχει αμεταθετον την ιερωσυνην· 25οθεν δυναται και να σωζη εντελως τους προσερχομενους εις τον Θεον δι' αυτου, ζων παντοτε δια να μεσιτευση υπερ αυτων.

Στην προς Εβραίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, όσον αφορά τον Χριστό, διδάσκεται από τον Παύλο ότι Αυτός, ως Μεσσίας, είναι ιερεύς κατά την τάξη Μελχισεδέκ, όπως αναφέρει και ο μεσσιανικός ψαλμός 109(110) στον 40 στίχο του: ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

Όταν όμως ο Παύλος πηγαίνει να εξηγήσει, τι είναι αυτός ο Μελχισεδέκ, τότε έχουμε την μεγάλη έκπληξη. Ο μέγας και πολύς Παύλος μας λέγει περί του Μελχισεδέκ:
3 ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων, ἀφωμοιωμένος δὲ τῷ υἱῷ τοῦ Θεοῦ, μένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκές. (Προς Εβραίους, Ζ’, 3).

Προς πλήρη κατανόηση του χαρακτηρισμού αυτού του Παύλου για τον Μελχισεδέκ παραθέτουμε και την μετάφραση του Νεοφύτου Βάμβα στον στίχο αυτόν:
3απατωρ, αμητωρ, αγενεαλογητος, μη εχων μητε αρχην ημερων μητε τελος ζωης, αλλ' αφωμοιωμενος με τον Υιον του Θεου, μενει ιερευς παντοτε (Προς Εβραίους, Ζ’, 3. Μετάφραση Ν. Βάμβα).

Η δογματική του στίχου ότι ο Μελχισεδέκ ήταν «απάτωρ» και «αμήτωρ», «αγενεαλόγητος» και ότι «μένει ιερεύς πάντοτε» μας φέρνει στο νου την διδασκαλεία του Ενώχ Β’ (Σλαβονικός Ενώχ), την οποία είδαμε προηγουμένως. Ο Παύλος, λοιπόν, διδάσκει περί Μελχισεδέκ ό,τι αναφέρεται περί αυτού στον Ενώχ Β’. Το σλαβονικό απόκρυφο του Ενώχ, φυσική σε κάποια προγενέστερη εβραϊκή ή ελληνική μορφή που ήταν σε χρήση κατά τον 1ο αιώνα μ. Χ., είναι η δογματική πηγή περί Μελχισεδέκ για τον Παύλο. Ίσως κατά την εποχή του Παύλου υπήρχε κάποια εσωτερική χριστιανική διδασκαλεία την οποία, προφανώς, είχε θεμελιώσει ο ίδιος ο Ιησούς ο τέκτων (Κατά Μάρκον, 6,3), ο υιός Ιωσήφ του τέκτονος (Κατά Ματθαίον, 13, 55), η οποία περιλάμβανε και κάποια απόκρυφο διδασκαλεία του Ναού, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί κατά την εποχή του Ναού του Ηρώδη, εν των τεκτόνων του οποίου ήταν και ο Ιωσήφ, αλλά και ο ίδιος ο Ιησούς. Είναι χαρακτηριστικό το ότι τέκτονα τα ευαγγέλια αποκαλούν μόνο τον Ιησού και όχι τα άλλα αγόρια του Ιωσήφ (Μάρκος και Ματθαίος όπου παραπάνω). Ο όρος «τέκτων» στα εβραϊκά αποδίδεται με την λέξη «ναγγάρ», που σημαίνει τον ειδήμονα και όχι τον οικοδόμο, όπως η λέξη «τέκτων» στα ελληνικά, ούτε τον ξυλουργό, όπως μεταφράζουν τον τέκτονα στα αγγλικά (carpenter) ( δες μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, θα μπορούσαν να μετέφραζαν mason, που σημαίνει τέκτων, αλλά δεν το έκαναν). Αυτή , λοιπόν, την εσωτερική τεκτονική παράδοση του Ναού του Ηρώδη πιθανότατα δίδαξε ο Χριστός και ψήγμα αυτής της διδασκαλίας μας διέσωσε ο Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή του. Η τεκτονική διδασκαλία των επαγγελματιών τεκτόνων του πλέον προσφάτου Ναού, του Ναού του Ηρώδη πέρασε μέσω των αποκρυφιστών στο Βυζάντιο, όπου αναμείχθηκε με χαλδαϊκές και ζωροαστρικές. Αυτή η διδασκαλία μέσω των σταυροφόρων εξαπλώθηκε στη Δύση και απετέλεσε το υπόβαθρο του Τεκτονισμού, ο οποίος όμως εξετράπη από την αρχική του μορφή από τις αυθαίρετες επεμβάσεις του σοφού, κατά τα άλλα, διδασκάλου Jean Theophile Desaguliers, ο οποίος μετέτρεψε κατά το δοκούν την τεκτονική παράδοση του Ναού του Ηρώδου, που ήταν συνέχεια της παράδοσης του Ναού του Ζοροβάβελ, που μετά την βαβυλώνια αιχμαλωσία, συνέχισε την παράδοση του Ναού του Σολομώντος, την παράδοση του αρχέγονου απλού επαγγελματικού και συμβολικού τεκτονισμού. Μια παράδοση που διέκοψε η επέμβαση του εμπειρικού και νευτώνειου Desaguliers.
Μια παράδοση που σήμερα έχει ανάγκη ο κόσμος να επανεύρει και που δύναται να επανεύρει, αν το θελήσει να ψάξει προς την σωστή κατεύθυνση υπό την καθοδήγηση και την έμπνευση του Θείου Φωτός.


6. Η αναφορά των κοπτικών γνωστικών χειρογράφων του Nag Hammadi στον Μελχισεδέκ.

Τα κείμενα του κοπτικού χριστιανικού γνωστικισμού που βρέθηκαν στην περιοχή του Nag Hammadi της Αιγύπτου κάνουν λόγο για τον Μελχισεδέκ σε ένα αρκετά φθαρμένο κώδικα, ο οποίος έχει εκδοθεί στην μεταφρασμένη στα αγγλικά συλλογή των απάντων των κοπτικών γνωστικών κειμένων του Nag Hammadi (James M. Robinson, The Nag Hammadi Library, Harper Collins, 1988. Marvin Meyer and James M. Robinson, Nag Hammadi Scriptures, The International Edition. Harper One, 2007). Η κοπτική γνωστική συλλογή των κειμένων του Nag Hammadi εκτίνεται σε 13 κώδικές. Ο 9ος κώδικας αυτής της συλλογής περιλαμβάνει τρία κείμενα με τους ακόλουθους τίτλους (σε αγγλική μετάφραση): Melchizedek, The thought of Norea, The testimony of truth. Το κείμενο το σχετικό με τον Μελχισεδέκ είναι το ακόλουθο (στα αγγλικά):

THE GNOSTIC SOCIETY LIBRARY


The Nag Hammadi Library


Melchizedek


Translated by Søren Giversen and Birger A. Pearson




Jesus Christ, the Son of God [...] from ...


... (2 lines unrecoverable)


... the aeons, that I might tell all of the aeons, and, in (the case of) each one of the aeons, that I might tell the nature of the aeon, what it is, and that I might put on friendship and goodness as a garment, O brother, [...] and ...


... (7 lines unrecoverable)


... their end [...]. And he will reveal to them the truth [...] in ...


... (3 lines unrecoverable)


... proverb(s) ...


... (lines 26-eop [=end of page], and first 2 lines of next page, unrecoverable)


... at first in parables and riddles [...] proclaim them. Death will tremble and be angry, not only he himself, but also his fellow world-ruling archons, and the principalities and the authorities, the female gods and the male gods, together with the archangels. And ...


... (4 lines unrecoverable)


... all of them, [...] the world-rulers [...], all of them, and all the [...], and all the [...].


They will say [...] concerning him, and concerning [...] and ...


... (2 lines unrecoverable)


... they will [...] hidden mysteries ...


... (lines 27-eop, and first 2 lines of next page, unrecoverable)


... out of [...] the All. They will [...] this. The lawyers will bury him quickly. They will call him 'impious man', 'lawless', 'impure'. And on the third day, he will rise from the dead ...


... (lines 12-eop, and first 3 lines of next page, unrecoverable)


... holy disciples. And the Savior will reveal to them the world that gives life to the All.


But those in the heavens spoke many words, together with those on the earth, and those under the earth. ...


... (lines 11-eop unrecoverable)


... which will happen in his name. Furthermore, they will say of him that he is unbegotten, though he has been begotten, (that) he does not eat, even though he eats, (that) he does not drink, even though he drinks, (that) he is uncircumcised, though he has been circumcised, (that) he is unfleshly, though he has come in the flesh, (that) he did not come to suffering, he came to suffering, (that) he did not rise from the dead, he arose from the dead.


But all the tribes and all the peoples will speak the truth who are receiving from you yourself, O Melchizedek, Holy One, High-Priest, the perfect hope and the gifts of life. I am Gamaliel, who was sent to [...] the congregation of the children of Seth, who are above thousands of thousands, and myriads of myriads, of the aeons [...] essence of the aeons, aba[...] aiai ababa. O divine [...] of the [...] nature [...]! O Mother of the aeons, Barbelo! O first-born of the aeons, splendid Doxomedon Dom[...]! O glorious one, Jesus Christ! O chief commanders of the luminaries, you powers Armozel, Oroiael, Daveithe, Eleleth, and you man-of-light, immortal aeon Pigera-Adamas, and you good god of the beneficent worlds, Mirocheirothetou, through Jesus Christ, the Son of God! This is the one whom I proclaim, inasmuch as there has visited the One who truly exists, among those who exist [...] do(es) not exist, Abel Baruch - that you (sg.) might be given the knowledge of the truth [...], that he is from the race of the High-priest, which is above thousands of thousands, and myriads of myriads, of the aeons. The adverse spirits are ignorant of him, and (of) their (own) destruction. Not only (that, but) I have come to reveal to you the truth, which is within the brethren. He included himself in the living offering, together with your offspring. He offered them up as an offering to the All. For it is not cattle that you will offer up for sin(s) of unbelief, and for the ignorances, and (for) all the wicked deeds which they will do [...]. And they do not reach the Father of the All [...] the faith ...


... (20 lines unrecoverable)


For the waters which are above [...] that receive baptism [...]. But receive that baptism which is with the water which [...], while he is coming ...


... (3 lines unrecoverable)


... baptism as they ...


... (18 lines unrecoverable)


... pray for the offspring of the archons and all the angels, together with the seed flowed forth from the Father of the All [...] the entire [...] from [...] there were engendered the gods and the angels, and the men [...] out of the seed, all of the natures, those in the heavens and those upon the earth and those under the earth ...


... (14 lines unrecoverable)


... nature of the females [...], among those that are in the [...]. They were bound with [...] But this is not (the) true Adam nor (the) true Eve.


For when they ate of the tree of knowledge, they trampled the Cherubim and the Seraphim with the flaming sword. They [...], which was Adam's, [...] the world-rulers, and [...] them out [...] after they had brought forth [...] offspring of the archons and their worldly things, these belonging to ...


... (13 lines unrecoverable)


... light [...]. And the females and the males, those who exist with [...] hidden from every nature, and they will renounce the archons [...] who receive from him the [...]. For they are worthy of [...] immortal, and great [...], and great [...], and great [...] sons of men [...] disciples [...] image, and [...] from the light [...] which is holy. For [...] from the beginning [...] a seed ...


... (lines 13-eop unrecoverable)


But I will be silent [...], for we are the brethren who came down from the living [...]. They will [...] upon the ...


... (1 line unrecoverable)


... of Adam, [...], Abel, Enoch, Noah, [...] you, Melchizedek, the Priest of God Most High, [...] those who [...] women ...


... (lines 14-eop unrecoverable)


... these two who have been chosen will at no time nor in any place will they be convicted, whenever they have been begotten, by their enemies, by their friends, nor by strangers, nor their (own) kin, (nor) by the impious, nor the pious. All of the adverse natures will [...] them, whether those that are manifest, or those that are not manifest, together with those that dwell in the heavens, and those that are upon the earth, and those that are under the earth. They will make war [...] every one. For [...], whether in the ...


... (3 lines unrecoverable)


... many ...


... (2 lines unrecoverable)


And these in the [...] every one will [...]. These will [...] with every blow [...] weaknesses. These will be confined in other forms, and will be punished. These the Savior will take them away, and they will overcome everything, not with their mouths and words, but by means of the [...], which will be done for them. He will destroy Death.


These things which I was commanded to reveal, these things reveal as I (have done). But that which is hidden, do not reveal to anyone, unless it is revealed to you (to do so)."


And immediately, I arose, I, Melchizedek, and I began to [...] God [...] that I should rejoice ...


... (1 line unrecoverable)


... while he is acting [...] living [...] I said, "I ...


... (2 lines unrecoverable)


... and I will not cease, from now on, forever, O Father of the All, because you have had pity on men, and you have sent the angel of light [...] from your aeons [...] to reveal [...]. When he came, he caused me to be raised up from ignorance, and (from) the fructification of death to life. For I have a name: I am Melchizedek, the Priest of God Most High; I know that it is I who am truly the image of the true High-Priest of God Most High, and [...] the world. For it is not a small thing that God [...] with [...] while he [...]. And [...] the angels that dwell upon the earth ...


... (2 lines unrecoverable)


... is the sacrifice of [...], whom Death deceived. When he died, he bound them with the natures which are leading them astray. Yet he offered up offerings [...] cattle, saying, "I gave them to Death, and the angels, and the [...] demons [...] living offering [...]. I have offered up myself to you as an offering, together with those that are mine, to you yourself, (O) Father of the All, and those whom you love, who have come forth from you who are holy (and) living. And the perfect laws, I shall pronounce my name as I receive baptism now (and) forever, (as a name) among the living (and) holy names, and (now) in the waters. Amen."


Holy are you, Holy are you, Holy are you, O Father of the All, who truly exists, [...] do(es) not exist, Abel Baruch [...], for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, Mother of the aeons, Barbelo, for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, First-born of the aeons, Doxomedon [...], for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, ...


... (2 lines unrecoverable)


... for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, ...


... (1 line unrecoverable)


... first aeon, Harmozel, for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, commander, luminary of the aeons, Oriael, for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, commander of the aeons, man-of-light, Daveithe, for ever and ever. Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, commander-in-chief, Eleleth ...


... (1 line unrecoverable)


... the aeons ...


... (1 line unrecoverable)


... for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, good god of the beneficent words, ... Mirocheirothetou, for ever and ever, Amen.


Holy are you, Holy are you, Holy are you, Commander-in-chief of the All, Jesus Christ, for ever and ever, Amen.


... (1 line unrecoverable)


... blessed [...] confession. And [...] confess him [...] now [...], then it becomes [...] fear and [...], fear and [...] disturb [...] surrounding them [...], in the place which has a great darkness in it, and many [...] appear [...] there [...] appear ...


... (lines 23-eop unrecoverable)


And [...] they were clothed with [...] all, and ...


... (6 lines unrecoverable)


... disturbances. They gave [...] their words [...], and they said to me, "[...], Melchizedek, Priest of God Most High," [...] they spoke as though [...] their mouths [...] in the All ...


... (7 lines unrecoverable)


... lead astray ...


... (lines 25-eop unrecoverable)


... with his [...] worship, and [...] faith, and [...] his prayers, and ...


... (1 line unrecoverable)


... those that are his [...] first ...


... (2 lines unrecoverable)


... They did not care that the priesthood which you perform, which is from ...


... (1 line unrecoverable)


... in the counsels of [...] Satan [...], the sacrifice [...] his doctrines ...


... (2 lines unrecoverable)


... of this aeon ...


... (4 lines unrecoverable)


... which exist(s) in [...], lead(s) astray ...


... (lines 27-eop unrecoverable)


... and some ...


... (2 lines unrecoverable)


... he gave them to ...


... (1 line unrecoverable)


... and thirteen ...


... (lines 7-eop unrecoverable)


... throw him [...], in order that you might ...


... (1 line unrecoverable)


... for immediately, [...], by means of [...] on the ground. The ...


... (lines 7-eop unrecoverable)


(pp.23-24 of the codex are almost completely missing)


... men. And [...] you (pl.) struck me, [...] you threw me, [...] corpse. And you crucified me from the third hour of the Sabbath-eve until the ninth hour. And after these things, I arose from the dead, [...] came out of [...] into me, [...] my eyes saw [...], they did not find anyone ...


... (lines 13-eop unrecoverable)


... greeted me [...]. They said to me, "Be strong, O Melchizedek, great High-priest of God Most High, for the archons, who are your enemies, made war; (but) you have prevailed over them, and they did not prevail over you, and you endured, and you destroyed your enemies. [...] of their [...] will rest in any [...] which is living (and) holy [...] those that exalted themselves against him in [...] flesh ...


... (lines 15-eop unrecoverable)


"... with offerings, working on that which is good, fasting with fasts. These revelations, do not reveal to anyone in the flesh, since they are incorporeal, unless it is revealed to you (to do so)."


When the brethren who belong to the generations of life had said these things, they were taken up to (the regions) above all the heavens. Amen.


(Selection made from James M. Robinson, ed., The Nag Hammadi Library, revised edition. Harper Collins, San Francisco, 1990).

Στο παραπάνω κείμενο είναι προφανές ότι παρουσιάζεται ο Μελχισεδέκ ως Χριστός, ζει, κηρύσσει, πεθαίνει και ανασταίνεται, σε μια γνωστική παραλλαγή της χριστιανικής μεσσιανικής διδασκαλίας. Ο Μελχισεδέκ είναι ο Υιός του Θεού, ο οποίος μιλάει για την επάνοδό του στην γη (μια μελχισεδεκική δευτέρα παρουσία), όπου με την βοήθεια των «θείων δυνάμεων» ( γνωστικών θεοτήτων ) θα φέρει την ειρήνη και ως ιερέας και βασιλιάς θα αποδίδει την δικαιοσύνη.
Αυτή η κοπτική γνωστική διήγηση δεν αποτελεί κάποια εκχριστιανισμένη γνωστική παράδοση, αλλά είναι μια γνωστική προσπάθεια να παρουσιαστή ένας γνωστικής έμπνευσης Μελχισεδέκ ως ένας χριστοειδής Μεσσίας. Είναι προφανές ότι πρόκειται για μια προσπάθεια γνωστικής εκλαΐκευσης και απόδοσης της ιστορίας του βίου του Χριστού, που έχει ως σκοπό τον προσηλυτισμό χριστιανών στην κατωτέρα γνωστική θεωρία. Είναι τόσο χονδροειδής η όλη εξιστόρηση που είναι ανάξια περαιτέρω έρευνας. Το δράμα των Γνωστικών είναι ότι ξεκίνησαν σαν φιλοσοφική κίνηση που συγκίνησε φιλοσόφους όπως ο Φίλων, αλλά στην πορεία έγινε αυτό που χαρακτηρίζει ο Παύλος ως βεβήλους και γραώδεις μύθους ( Α’ προς Τιμόθεον, Δ’, 7).


7. Επιλεγόμενα.

Η περί τον δίκαιο Μελχισεδέκ γραμματεία ξεκίνησε ως ολιγόλογη απλή διήγηση στην Παλαιά Διαθήκη, Γένεση 14, 18 – 20 και Ψαλμός ΡΘ’, 4 (ΡΙ’, 4), όπου είναι και η αρχική περί το πρόσωπο αυτό διδασκαλία, είναι η quelle ( πηγή ) των διηγήσεων για τον Μελχισεδέκ. Στην συνέχεια αυτή η εικόνα πέρασε στους Εσσαίους αναλλοίωτη για να υποστεί στη συνέχεια απόκρυφες επιδράσεις από την διδασκαλία του Ενώχ. Οι επιδράσεις αυτές πέρασαν στην Καινή Διαθήκη μέσα από το κήρυγμα του Παύλου στην προς Εβραίους επιστολή του, χωρίς όμως να αλλοιώσουν την εικόνα του Μελχισεδέκ, ούτε και να διαστρέψουν την χριστιανική διδασκαλία. Όλες η επιδράσεις τις αρχικής διδασκαλίας για τον Μελχισεδέκ από την Παλαιά Διαθήκη μέχρι και την Καινή είναι αρμονικές μεταξύ τους και αξιόλογες. Εκεί που υπάρχει δυσαρμονία, διαστροφή και αγυρτεία είναι η πάνω σε αυτό το βιβλικό πρόσωπο η κοπτική γνωστική εκδοχή, όπως αυτή διατυπώνεται στα κείμενα του Nag Hammadi, μια θρησκειολογική οπτική τελείως που άφοβα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μωρολογία που δεν τιμά την φιλοσοφία του Γνωστικισμού.

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Περί της φύσης του Ελευθεροτεκτονισμού.


Υπό Γεωργίου – Μιχαήλ Δ. Καραχάλιου.



Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι παγκόσμια κίνηση ανθρώπων ελεύθερης βούλησης διακρινόμενη σε εθνικές κοινότητες, οι οποίες με τις κοινές τους αρχές, του τρόπου και του σκοπού της ενέργειας συνδέονται μεταξύ τους αδιάσπαστα και αλληλέγγυα σε μια οικουμενική ολότητα. Προς επίτευξη αυτής της οικουμενικής ενότητας ο Ελευθεροτεκτονισμός διαθέτει ένα σύστημα διδασκαλιών και εθίμων, τα οποία , με την λειτουργία τους, συμβάλουν στην εμπέδωση των ελευθερωτεκτονικών διδασκαλιών. Κύριος σκοπός του Ελευθεροτεκτονισμού είναι η έρευνα της αλήθειας, η μελέτη της ηθικής και η επικράτηση αυτής σε όλο τον κόσμο, η αρμονική διαρρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων, η ηθική τελειοποίηση του κάθε ανθρώπου και μέσω αυτής η παγκόσμια τελειοποίηση, η άσκηση της αρετής και η αλληλεγγύη. Όλη αυτή την εργασία ο Ελευθεροτεκτονισμός την παριστάνει συμβολικά με την ανοικοδόμηση του ναού της αρετής. Την εν γένει λειτουργία του παγκόσμιου ελευθεροτεκτονικού τάγματος την ρυθμίζουν συντάγματα και κανονισμοί, που διαφέρουν κατά τις λεπτομέρειες των δογμάτων και των σκοπών, αλλά που συγκλίνουν σε ένα γενικό σκοπό, που είναι η πνευματική και υλική βελτίωση της ανθρωπότητας, η οποία εξυπηρετείται με την αμοιβαία ανοχή, την απόλυτη ελευθερία της συνείδησης, του σεβασμού της ανθρώπινης αξίας και της αντίληψης ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί με τα ίδια δικαιώματα και καθήκοντα. Ο Ελευθεροτεκτονισμός πρεσβεύει ότι με την αμοιβαία αναγνώριση των φυσικών δικαιωμάτων του καθενός μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα κοινωνία, η οποία να εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων, χωρίς το ατομικό συμφέρον να αντιτίθεται στο γενικό. Ο Ελευθεροτεκτονισμός δεν διατυπώνει ούτε επικαλείται κάποιο θρησκευτικό δόγμα, αλλά αναγνωρίζει δύο θεμελιώδεις αρχές, την αθανασία της ψυχής και την ύπαρξη ενός υπερτάτου όντος, το οποίο τιμά υπό την επωνυμία, Μέγας Αρχιτέκτων Του Σύμπαντος, το οποίο συνήθως καταγράφεται με το ακρόλεξο Μ .•. Α .•. Τ .•. Σ .•.

Συνάντηση Ελευθέρων Τεκτόνων στην Βιέννη (1786 περίπου)
Ίσως ο καθήμενος στο κάτω δεξί μέρος του πίνακα να είναι ο Μότσαρτ.

Από τον Ελευθεροτεκτονισμό γίνεται πλήρως παραδεκτή η ελευθερία της συνείδησης και της σκέψης και για τον λόγο αυτό στις τεκτονικές στοές γίνονται δεκτοί μόνο άνθρωποι (άνδρες) ελεύθεροι δεσμών, οι οποίοι με πλήρη συνείδηση και αυτοβούλως επιζητούν να γίνουν Ελεύθεροι Τέκτονες. Ο Ελευθεροτεκτονισμός δεν επιδιώκει με την επιβολή σαφώς καθορισμένου προγράμματος να ιδρύσει μια παντοκρατορία, την οποία να επιβάλει υποχρεωτικά στους λαούς• αντίθετα ζητάει να καταστήσει τον κόσμο μια οικογένεια, μέσα στην οποία κάθε έθνος, κάθε φυλή, κάθε άνθρωπος να μπορεί να προάγει και να καλλιεργεί ελεύθερα την δική του φύση και αξία. Για τον λόγο αυτό ο Ελευθεροτεκτονισμός αντιτίθεται απροκάλυπτα σε κάθε μορφή βίας, τυραννίας και δικτατορίας, διδάσκει δε ότι μόνο τα κράτη που στηρίζονται στο σεβασμό των ατόμων, της ελευθερίας και της αγάπης έχουν μακρό βίο και είναι σεβαστά και αποδεκτά από τους Ελευθέρους Τέκτονες. Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι εχθρός των υλιστικών θεωριών. Θεωρεί την οικογένεια και την πλήρη αγάπη της οικογενειακής ζωής ως το ιδεώδες, κατά το πανομοιότυπο του οποίου επιθυμεί να οργανώσει ολόκληρη την κοινωνική ζωή, πιστεύει δε ότι η κοινωνία είναι το κατάλληλο έδαφος για την ανάπτυξη του συνόλου και την πρόοδο του καθενός.


Ο Ελευθεροτεκτονισμός δεν διοικείται από κάποια παγκόσμια ανώτερη αρχή, αλλά τα κατά τόπους εθνικά ελευθεροτεκτονικά τάγματα απολαμβάνουν πλήρους ανεξαρτησίας και τα μόνα κοινά που έχουν με τα αδελφά ελευθεροτεκτονικά τάγματα των άλλων χωρών είναι, το όνομα, η ιδεολογία, οι γενικοί σκοποί και τα σημεία αναγνωρίσεως. Τα δόγματα ή συστήματα του Ελευθεροτεκτονισμού είναι πολλά. Στα ελευθεροτεκτονικά έθιμα έχουν μεγάλη σημασία τα διάφορα σύμβολα και οι συμβολικές εικόνες. Τα σημεία αναγνωρίσεως, τα οποία χρησιμεύουν μόνο για να παρεμποδίζουν την είσοδο στους μη Ελευθεροτέκτονες, και η σημασία των συμβόλων είναι τα μόνα απόρρητα του Ελευθεροτεκτονισμού. Εκτός από αυτά ο Ελευθεροτεκτονισμός δεν έχει άλλα μυστικά. Ολόκληρο το σύστημα του Ελευθεροτεκτονισμού διαιρείται σε βαθμούς οι οποίοι παρέχονται αλληλοδιαδόχως. Οι διδασκαλίες παραδίδονται προοδευτικά στους διαφόρους βαθμούς, περικλειόμενες κατά το πανάρχαιο μυσταγωγικό σύστημα, στα διάφορα σύμβολα, η απόκρυφος ερμηνεία των οποίων επαφίεται στον μύστη – μελετητή ανάλογα με την πνευματική του ικανότητα και την εσωτερική του παρόρμηση. Η εταιρεία των Ελευθέρων Τεκτόνων λειτουργεί σε κάθε μία χώρα ανεξάρτητη από κάθε δεσμό. Ο Ελευθεροτεκτονισμός κάθε χώρας διαιρείται σε Στοές, όλες δε οι Στοές μιας χώρας ενούμενες ιδρύουν μια Μεγάλη Τεκτονική Δύναμη, η οποία ονομάζεται Μεγάλη Ανατολή ή Μεγάλη Στοά.
Συνοψίζοντας όλα όσα είπαμε παραπάνω περί του Ελευθεροτεκτονισμού δυνάμεθα να ορίσουμε αυτός ως εξής:

Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι ένα ιδιαίτερο σύστημα ηθικής, το οποίο περιέχεται μέσα σε αλληγορίες και φωτίζεται δια συμβόλων.


Ο Ελευθεροτεκτονισμός διδάσκει την άσκηση της αγαθοεργίας και την επιδίωξη του αγαθού, την προστασία του ηθικά καθαρού, την εκτίμηση των συγγενικών δεσμών και της φιλίας, την παραδοχή των θεμελιωδών κανόνων της θρησκείας και την εκτίμηση των εντολών της, την προστασία των αδυνάτων, την υποστήριξη των ορφανών, την ανόρθωση των καταπεσόντων, την αγάπη προς πατρίδα, την εξάπλωση της ηθικής, της παιδείας και του πολιτισμού, την αγάπη και την αλληλεγγύη των ανθρώπων και την ελπίδα της ευδαιμονίας.


Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι σύστημα ηθικής, με την εφαρμογή του οποίου τα μέλη του δύνανται να επιτύχουν την πνευματική τους τελειοποίηση και να ανέλθουν με την θεολογική κλίμακα από την επίγειο Στοά στην επουράνια, χωρίς , βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι ένα θρησκευτικό σύστημα. Ο Ελευθεροτεκτονισμός δεν είναι θρησκεία. Είναι απλά ο θεράπων της θρησκείας. Οι διάφορες ελευθεροτεκτονικές τελετές είναι θεατρικές πράξεις συμβολικού περιεχομένου και σκοπού διδακτικού. Δεν έχουν αγιασματικό χαρακτήρα όπως τα μυστήρια της Εκκλησίας. Ο μοναδικός χαρακτήρας των ελευθεροτεκτονικών τελετών, των διασήμων και των συμβόλων είναι αποκλειστικά εκπαιδευτικός.


Ο Ελευθεροτεκτονισμός, όπως λέει ο Albert Gallatin Mackey, είναι επιστήμη που ασχολείται με την αναζήτηση της θείας αλήθειας και που εφαρμόζει τον συμβολισμό ως μέθοδο διδασκαλίας.


Εν κατακλείδι δυνάμεθα να δεχθούμε ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι δραστηριότητα στενά συνδεδεμένων ανθρώπων, οι οποίοι δρουν, χρησιμοποιώντας σύμβολα και συμβολικές πράξεις που έχουν ληφθεί κατά το μέγιστο μέρος από τις συντεχνίες των οικοδόμων και της δομικής τέχνης, προς το καλό της ανθρωπότητας, προσπαθώντας να εξευγενίσουν τους εαυτούς τους και τους άλλους με τελικό σκοπό την πανανθρώπινη αδελφότητα, ελευθερία και ισότητα.

Συμβολική απεικόνιση του Τεκτονισμού.
(μέσα 19ου αιώνα).